Fonksiyonel Burun Estetiği

Fonksiyonel burun estetiği özellikle solunum problemleri yaşayan bireyler için hayati önem taşır. Önceki operasyonlar veya travmalar sonucu burun yapısında meydana gelen deformasyonlar bu süreci zorunlu kılar. Bu tür müdahaleler genellikle burun içi hava akışını artırma amacı güder.

Dolayısıyla spreader greftler ve genişletici dikişler kullanılarak statik tıkanıklıklar giderilir. Ayrıca dinamik problemler için kıkırdaklı batten greftleri tercih edilir. Her hasta için özelleştirilmiş çözümler geliştirilirken nadir durumlar özel teknikler gerektirir. Böylece hastalar daha sağlıklı bir nefes alışverişine kavuşur.

Tanım	Burun içindeki yapısal problemleri düzelterek burundan nefes almayı kolaylaştırmayı amaçlayan estetik ve fonksiyonel cerrahi işlem.
Amaçları	Burun tıkanıklığının giderilmesi, septum deviasyonu düzeltilmesi, konka büyümesi veya burun içi poliplerin alınması gibi sorunların çözülmesi; estetik ile fonksiyonun birleştirilmesi.
Endikasyonları	Septum deviasyonu (burun içi kıkırdak eğriliği), burun kanatlarının çökmesi, kronik burun tıkanıklığı, konka hipertrofisi, burun içi polipler, burun travması sonrası solunum sorunları.
Kontrendikasyonları	Kanama bozuklukları, aktif enfeksiyonlar, burun ameliyatı sırasında anestezi almayı riskli hale getirebilecek sağlık sorunları.
Ameliyat Aşamaları	1. Burun içi ve gerekirse dış yapıları inceleyerek solunum sorununun kaynağı tespit edilir. 2. Septum deviasyonu varsa düzeltilir; gerekirse burun kanatlarına destek eklenir. 3. Konka hipertrofisi veya polipler varsa alınır. 4. Burun yapısı tekrar şekillendirilerek hem estetik hem fonksiyonel düzenlemeler tamamlanır.
Avantajları	Solunum problemlerini çözerek yaşam kalitesini artırır; burunun hem estetik hem de fonksiyonel yapısını iyileştirir.
Dezavantajları	İyileşme süreci klasik burun estetiğine göre daha uzun olabilir; cerrahinin karmaşıklığına bağlı olarak ek riskler taşıyabilir.
İyileşme Süreci	İlk hafta burun alçısı veya tampon kullanılabilir; burun içindeki şişliklerin inmesi ve tam iyileşme birkaç ay sürebilir; tam sonuçlar 6-12 ay içinde gözlemlenebilir.
Olası Yan Etkiler ve Komplikasyonlar	Enfeksiyon, kanama, burun içinde kabuklanma, nadiren burun yapısında çökme veya asimetri, nefes alma probleminin devam etmesi veya tekrarlaması.
Alternatif Yöntemler	Nazal dilatatör kullanımı (geçici çözüm), konka radyofrekans tedavisi veya burun içi polipler için medikal tedavi, ancak bunlar genellikle cerrahi kadar kalıcı çözüm sunmaz.

7/24 WhatsApp İçin Tıkla!

*Fonksiyonel Burun Estetiği için size en iyi şekilde dönüş yapabilmemiz için tüm alanları doldurmanızı tavsiye ediyoruz.

Yazı İçeriği

Fonksiyonel Rinoplasti Yaklaşımları

Fonksiyonel rinoplasti burun yapılarının işlevselliğini iyileştirmeyi amaçlar. Kronik burun tıkanıklığı birçok yetişkinin yaşam kalitesini olumsuz etkileyen yaygın bir sorundur. Yapılan çalışmalar bu durumun önemli bir kısmının burun valf disfonksiyonundan kaynaklandığını göstermektedir. Burun valfi burun hava akımındaki direncin ana bölgesi olarak kabul edilir. Burun valf disfonksiyonu genellikle iki ana kategori altında incelenir: statik ve dinamik disfonksiyon.

Statik disfonksiyon dinlenme halindeki tıkanıklık olarak ortaya çıkar ve çözüm için daha fazla negatif intranazal basınç gerektirir. Dinamik disfonksiyon ise burun yan duvarında yetersiz yapısal destekten kaynaklanır. Bu durum düşük transmural basınçlarda valfin çökmesine neden olur.

Her iki durumda da burun valf disfonksiyonunu düzeltmek için kullanılan cerrahi teknikler şunlardır:

Spreader greftler: Burun içi valf alanını genişleterek statik tıkanıklığı giderir.
Kartilaj batten greftler: Yan duvarın dinamik çökmesini önlemek için kullanılır.
Kozmetik rinoplastiler: Yeni başlayan semptomları olan hastalar için uygulanır.

Fonksiyonel rinoplasti her bir hastanın özel ihtiyaçlarına göre özelleştirilir. Hastanın anatomik yapısına ve var olan sorunun niteliğine bağlı olarak cerrahi yöntemlerin seçimi değişkenlik gösterir. İşlem mukozal inflamasyon gibi fizyolojik problemleri ele almak için medikal tedavi ile desteklenebilir.

Mukozal şişlik çözüldükten sonra burun valfinin yapısal defektleri net bir şekilde değerlendirilebilir. Bu durumda cerrahi onarım fonksiyonel iyileşmeyi maksimize etmek için düşünülebilir. Ancak cerrahi öncesinde hastanın durumu dikkatle incelenmelidir. Bu statik daralma ile dinamik çöküş arasında ayrım yapılmasını sağlar ve tedavi planı buna göre şekillendirilir.

Konka Küçültme Ameliyatının Temel Amaçları

Konka küçültme ameliyatı kronik burun tıkanıklığı çeken kişilerde rahat bir nefes almayı sağlamak için gerçekleştirilir. Bu cerrahi işlem özellikle uzun süreli burun tıkanıklığı yaşayan ve diğer tedavilere yanıt vermeyen bireyler için önemli bir çözüm sunar. Konka büyümesi genellikle alerji veya enfeksiyonlar gibi faktörlerle tetiklenir. Bu durum nefes almayı zorlaştırır ve yaşam kalitesini düşürür.

Bu cerrahi müdahale hava yolunu açarak burundan alınan havanın daha serbestçe akmasını sağlar. Aynı zamanda hava akışını iyileştirerek hava temizleme, ısıtma ve nemlendirme işlevlerini yerine getiren konkaların daha etkin çalışmasına olanak tanır. Konka küçültme ameliyatı genellikle şu durumlar için uygulanır:

Kronik alerjiler
Uzun süreli burun tıkanıklığı
Kronik sinüzit

Ameliyatın başarı oranı oldukça yüksektir ve hastalar genellikle sonuçlardan memnun kalır. Ancak dokunun yeniden büyümesi mümkün olduğundan bazı durumlarda tekrar eden müdahaleler gerekebilir. Genel olarak bu cerrahi işlem hastaların nefes alma sorunlarını önemli ölçüde azaltır ve günlük yaşam kalitesini artırır. Her hastanın durumu farklı olduğundan tedavi öncesi detaylı bir değerlendirme yapılması kritik öneme sahiptir. Bu süreçte hastanın tıbbi geçmişi, alerji durumu ve önceki tedavilere verdiği yanıtlar göz önünde bulundurulur.

Konka Küçültme Cerrahisi Hangi Tekniklerle Gerçekleştirilir?

Burun ameliyatı sırasında ameliyathaneden görüntü

Konka küçültme cerrahisi burun tıkanıklığını gidermek amacıyla yapılan bir işlemdir. Bu ameliyat sırasında doktorlar burundaki konka dokularını azaltarak hastaların solunumunu rahatlatır. İşlem genellikle hastanede veya ayakta tedavi merkezlerinde gerçekleştirilir ve çoğunlukla genel anestezi altında yapılır. Nadiren lokal anestezi ile de uygulanabilir.

Cerrahi teknikler arasında şunlar bulunur:

Koterizasyon

Burun içine yerleştirilen ısıtılmış bir prob vasıtasıyla konkaların bazı kan damarları kapatılır.
Bu yöntem kan akışını azaltarak konka dokularının küçülmesini sağlar.

Radyo frekanslı konka küçültme

Uzun ince bir prob aracılığıyla radyo frekans enerjisi konkalarınıza iletilir.
Bu enerji iltihaplı dokularda skar dokusu oluşumuna neden olur ve konkalar küçülür.

Koblasyon

“Koblasyon” “kontrollü ablasyon” anlamına gelir ve bu yöntem de ısı enerjisi kullanır.
Koblasyon çevre dokulara zarar vermemek için daha düşük sıcaklıklarda gerçekleştirilir.

Mikrodebrider submukozal rezeksiyon

Cerrah konka dokusunda küçük bir açıklık oluşturur ve bu açıklıktan dokuyu çıkarır.
İşlem sırasında dış astar korunur ve iyileşme sürecinde konkalar küçülür.

Kısmi rezeksiyon

Bu işlem sırasında konkaların sadece küçük bir kısmı çıkarılır.
Kısmi rezeksiyon hem yumuşak hem de sert dokuyu etkiler.

Konka küçültme ameliyatı sonrası hastalar genellikle birkaç gün sürebilen hafif bir rahatsızlık hissedebilirler. Ameliyat sonrası iyileşme süreci boyunca doktorunuzdan alınan talimatlar doğrultusunda ilaçlarınızı kullanmanız önemlidir. Ameliyatın ardından kabuklanma meydana gelebilir; bu durumda tuzlu su spreyleri veya nemlendiriciler kullanarak rahatlama sağlanabilir.

Fonksiyonel Burun Estetiği Teşhis Süreci Nasıl İşler?

Fonksiyonel burun estetiği burun içi hava yollarındaki tıkanıklıkları gidermek amacıyla yapılan bir dizi değerlendirme ve işlemleri içerir. Bu süreç hastanın şikayetlerini ve fiziksel muayene bulgularını detaylıca incelemeyi gerektirir. İlk değerlendirme hasta öyküsü alınarak başlar ve burundaki hava akışını etkileyebilecek geçmiş operasyonlar veya travmalar dikkate alınır.

Fiziksel muayene sırasında doktorlar burun yapısını hem görsel olarak hem de dokunsal olarak inceler. Bu aşamada burun içi ve dış yapısındaki bozukluklar belirlenir. İnceleme esnasında kullanılan bazı teknikler şunlardır:

Minimal spekulum kullanımı: Burun lümeninin değerlendirilmesi sırasında minimal spekulum yerleştirilerek yan duvarların en az bozulduğu durumda valfler gözlemlenir.
Pamuk ucu ile destekleme: Pamuklu uçlu aplikatörlerle intranazal noktalar desteklenerek hava akışını en çok iyileştiren bölgeler tespit edilir.

Fizik muayenede doktor aşağıdaki hususları belirlemeye çalışır:

Burun valfi disfonksiyonunun hava yolu tıkanıklığına etkisi
Anatomik olarak hangi yapıların yetersiz olduğu veya şekil bozukluğu
Tıkanıklığın statik daralmadan mı yoksa dinamik çöküşten mi kaynaklandığı

Burun valfleri üzerindeki muayene hem istirahatte hem de normal burun solunumu sırasında gerçekleştirilir. Bu iç ve dış burun valflerinin durumunu ayırt etmeye yardımcı olur. Fonksiyonel bir değerlendirme yapılırken muayene odasında aktif inspirasyon altında ve hastanın sırtüstü pozisyonundayken yapılması önemlidir. Ameliyat öncesi hazırlık aşamasında hastanın uyku sırasında veya sedasyon altındayken burun yapısı ve hava akışı dikkatle incelenir.

Fonksiyonel Burun Estetiğinde Uygulanan Operatif Teknikler

Fonksiyonel burun estetiği çeşitli anatomik ve fonksiyonel sorunları çözme amacı taşır. İşleme öncelikle septum ve burun kemiklerinin büyük deformasyonlarının düzeltilmesiyle başlanır. Düzeltme işlemleri yapıldıktan sonra valflerin durumu yeniden değerlendirilir. Dorsal septum deviasyonunun düzeltilmesi özellikle travma geçiren hastalarda burun valfi tıkanıklığını çözmede önemlidir. Septoplasti ile anterior septal deviasyonların düzeltilmesi hem öznel hem de nesnel iyileşme sağlar. Bu tekniklerin her biri valf tıkanıklığını gidermede kritik rol oynar.

Operatif teknikler arasında aşağıdaki işlemler bulunur:

Septoplasti: Septumun eğriliğini düzeltir hava yolunu açar.
Osteotomi: Yerinden çıkmış burun kemiklerini düzeltir valf açısını iyileştirir.
Valvüloplasti: Valflerdeki tıkanıklıkları gidermek için uygulanır.

Osteotomiler doğru redüksiyon sağlayarak internal valf darlıklarını ele alır. Bu işlem nazal kemiklerin ve ilişkili üst lateral kıkırdakların sefalik kenarının düzeltilmesiyle başlar. Operasyon sırasında doğru yerleştirilen greftler ve genişletme sütürleri valfleri destekler ve fonksiyonunu iyileştirir. Bu müdahaleler genellikle açık yaklaşımla gerçekleştirilir çünkü bu yöntem daha iyi görselleştirme ve daha hassas greftleme imkanı sunar.

Statik ve dinamik valf tıkanıklıklarının düzeltilmesi için uygulanan yöntemler şunlardır:

Spreader greftler ve genişletici sütürler: Statik daralmayı onarır valf alanını genişletir.
Destek greftleri: Dinamik çökmenin olduğu bölgelerde kullanılır burun yapısını güçlendirir.

Her hasta için özel olarak tasarlanmış bu teknikler burun yapısının özelliklerine ve tıkanıklığın derecesine göre uyarlanır. Optimal sonuçlar elde etmek için bu süreçler ameliyat öncesi fizik muayeneye dayalı olarak planlanır. Ancak posterior septal defleksiyonlar daha az sıklıkta düzeltilir çünkü burun tıkanıklığı üzerindeki etkileri daha azdır. Ancak düzeltilmemesi operasyon sonuçlarını olumsuz etkileyebilir. Her bir işlem spesifik eksiklikleri hedefler ve rastgele uygulanmaz. Bu kapsamlı yaklaşım hastalara daha sağlıklı bir nefes alışverişi sunmayı amaçlar.

Yayıcı Greftlerin Fonksiyonel Burun Estetiğindeki Yeri

Fonksiyonel burun estetiği süreçlerinde yayıcı greftler hava yolu açıklığını artırmada kullanılan temel yöntemlerdendir. Septal kıkırdak bu greftler için en uygun malzeme olarak kabul edilir. Standart boyutlar 1 ila 2 mm kalınlık 3 ila 4 mm genişlik ve 20 mm uzunluk şeklinde belirlenir. Eğer septal kıkırdak yetersizse alternatif olarak konkal kıkırdak tercih edilir.

Septal kıkırdak: Genellikle ilk tercih edilen malzemedir.
Konkal kıkırdak: Septum yetersiz olduğunda kullanılır.

İç eğriliklerin düzeltilmesi iki konkal greftin içbükey yüzeylerinin birbirine bakacak şekilde dikilmesiyle gerçekleştirilir. Bu greftlerin yerleştirilmesi burun içi hava akımını optimize eder. Yayıcı greftler üst lateral kıkırdaklar ve septum arasına yerleştirilerek submukozal cepler oluşturulur. Bu işlem en kolay şekilde kaudal bölgeden başlayarak septum ve üst lateral kıkırdakların daha sıkı birleştiği bölgelere doğru ilerletilir.

Mukozal elevasyon kıkırdakların lateralize edilmesini sağlar ve böylece internal valf üzerindeki etkiyi artırır. Burun mukozası zarar görmemesi önemlidir; aksi takdirde greftin açığa çıkması ve enfeksiyon riski artar. Eğer mukozada yırtılma olursa hızlı emilen bağırsak dikişi ile onarım yapılır.

Submukozal cepler: Kıkırdakların yerleştirilmesi için oluşturulur.
Mukozal elevasyon: Kıkırdakların daha iyi yerleşimini sağlar.
Hızlı emilen dikiş: Mukozada oluşan yırtıkların onarımında kullanılır.

Greftlerin sabitlenmesi bir üst lateral kıkırdaktan başlayıp karşı taraftaki üst lateral kıkırdağa uzanan ve tekrar geri dönüş yapan bir dizi polidiaxanone (PDS) dikişi ile sağlanır. Bu dikişlerin burun içine gitmemesi önemlidir; çünkü iç valfi daraltabilir. Yayıcı greftlerin kenarlarının deri altında hissedilebilir veya görülebilir olmaması için final düzeltmeler gerekebilir. Bu tekniklerle fonksiyonel burun estetiğindeki başarı oranı artırılırken hastaların solunum kalitesi de önemli ölçüde iyileştirilir.

Genişletme Dikişlerinin Rolü Nedir?

Fonksiyonel burun estetiğinde genişletme dikişleri burun yapısını destekleyici bir unsurdur. Özellikle burun valfinin açısını genişletme konusunda kritik bir görevi vardır. Bu dikişler üst lateral kıkırdağın kaudal ve lateral bölgelerine uygulanır. Dikişler burun sırtı boyunca uzanarak karşı taraftaki üst lateral kıkırdağa sabitlenir. Bu işlem valf açısını doğrudan etkiler ve iç valfin genişlemesine olanak tanır.

Uygulama Tekniği:

4-0 PDS yatay yastık dikişi kullanılır.
Dikiş üst lateral kıkırdağın bir tarafından diğer tarafa uzatılır.
Optimal sabitleme noktasına ulaşmak için lateral krus geri çekilir.

Fonksiyonel Etkileri:

Dikiş sıkıldıkça üst lateral kıkırdağlar yanal olarak çekilir.
Bu çekilme burun sırtının dayanak noktası olarak işlev görmesini sağlar.
Dikişlerin sıkılması iç valf açısının genişlemesine neden olur.

Dikişin yerleştirilmesi sırasında bir pamuklu çubuk kullanılarak erişim iyileştirilir. Bu üst lateral kıkırdağın köşesini yükselterek dikişin daha kolay yerleştirilmesine yardımcı olur. Spreader greftlerle birlikte kullanıldığında genişletme dikişi valfin daha uygun bir pozisyona taşınmasını sağlar. Ameliyat içi incelemeler genişletme dikişinin spreader greftlerle kıyaslandığında burun içi valf açısını önemli ölçüde genişlettiğini göstermektedir. Bu teknik sayesinde hastaların burun yoluyla daha rahat nefes almaları sağlanır.

Askı Dikişleri Nasıl Uygulanır?

Fonksiyonel burun estetiğinde askı dikişleri internal valf açısını genişletmek amacıyla kullanılır. Bu işlem sırasında cerrahi bir Cottle manevrası ile internal valf bölgesi hedef alınır. İşlem alt orbital kenara erişim sağlayan transkonjonktival bir yaklaşım ile desteklenir. Dikiş malzemesi olarak 3-0 polipropilen tercih edilir. Bu malzeme endonazal mukozadan açıkta kalan orbital kenara iki ayrı geçiş yapacak şekilde kullanılır:

İlk geçiş valf çöküş bölgesinin hemen üstünde gerçekleştirilir.
İkinci geçiş ise ilk geçişin yaklaşık 5 mm altında yer alır.

Dikişler orbital kenara sabitlenmek üzere üç farklı yöntemle uygulanabilir:

Maksillanın periosteumundan geçmek için kavisli bir Fransız göz iğnesi kullanılabilir.
Dikişi sabitlemek için 1,3 × 6 mm’lik bir fiksasyon vidası kullanılabilir.
Orbital kenardan bir delik açılır ve dikiş bu delikten geçirilir.

Dikiş sıkıldıkça valf alanı süperolateral olarak çekilir ve böylece çökme alanı genişletilip stabilize edilir. Bu aşamada hafif aşırı düzeltme yapılması istenir. Konjonktival flep serbest bırakıldıktan sonra kapatılır. Ancak bu dikişin uzun vadeli dayanıklılığı henüz belirsizdir. ÜST ve ALT kıkırdakları örten yumuşak dokuların serbest bırakılmaması dikişin zamanla yumuşak dokulardan çekilmesine neden olabilir bu da valfin tekrar çökmesine yol açabilir.

Kelebek Graftlar Nasıl Valv Fonksiyonlarını İyileştirir?

Kelebek graftlar burun valf disfonksiyonlarının düzeltilmesinde kritik bir role sahiptir. Bu graftlar burun yapısının doğal konturunu koruyarak nefes almayı kolaylaştırır. Uygulama yöntemi olarak hem endonazal hem de açık yaklaşım tercih edilebilir. Graftlar üst lateral kartilaj (ULC) ve alt lateral kartilaj (LLC) arasına yerleştirilir. Bu yerleştirme valf açısını genişletmek amacıyla yapılmaktadır.

Graftın yerleştirilmesi:

ULC ve LLC arasındaki kıvrım alanına
Valf açısını genişletmek için
Kaudal sınır lateral krusların sefalik sınırına yerleştirilir

Graftın sabitlenmesi esnasında kullanılan malzeme 5-0 kromik bağırsak dikişidir. Bu dikişler graftın yerinden oynamasını önlemek için önemlidir. Kelebek graftların kullanımı valv fonksiyonlarını desteklerken bazı estetik değişikliklere de neden olabilir. Bu değişiklikler genellikle burnun orta üçte birlik kısmının genişlemesi şeklindedir. Ayrıca supratip bölgede hafif bir dolgunluk meydana gelebilir.

Batten Graftların Uygulanma Alanları ve Teknik Detayları

Fonksiyonel burun estetiği içerisinde batten graftlar özellikle zayıflamış veya eksik lateral krusları (LLC) güçlendirmek için tercih edilen yöntemlerdendir. Bu greftler septal ve konkal kıkırdak gibi yerel kaynaklardan elde edilir. Ayrıca yaşlı hastalarda ışınlanmış homograft kaburga da kullanılır ve bu genellikle olumlu sonuçlar verir.

Graftlar piriform açıklık üzerindeki yumuşak dokuya yerleştirilirken boyutları ve şekilleri belirli ölçütlere göre ayarlanır. Graft boyutları genelde 5 x 25 ila 2 mm arasında değişir. Kozmetik etkiyi en aza indirgemek amacıyla graftların medial tarafında ince eğimli kenarlar bulunur. Bu yapısal desteği maksimize etmek için çıtalar lateral olarak daha geniş tutulur ve sabitlenmelerini kolaylaştırmak için çentikli yapılardadır.

Ameliyat öncesi değerlendirme sırasında çökme yeri belirlenir ve bu greft yerleşimi için kritik bir adımdır. Yumuşak doku cebi genellikle ULC ve LLC’nin birleştiği yerde oluşturulur. Ancak bazı özel durumlarda:

Mohs ameliyatından sonra
Diğer burun rezeksiyonlarının ardından
Yan duvarlarda meydana gelen çökme gibi

Yumuşak doku cep yerleşimi farklılık gösterebilir ve bu açık cerrahi yaklaşım sırasında belirlenen pozisyonlara bağlıdır. Önceki bir küçültme rinoplastisinden sonra lateral krusların aşırı rezeksiyonu sıklıkla yan duvar çökmesine yol açar ve bu durum revizyon rinoplastisinde kıkırdak yerleştirilmesini gerektirir. Bu greftler anatomik olmayan pozisyonlarda yerleştirilir çünkü yerleşim yerleri mevcut klinik disfonksiyonlara göre düzenlenir. Alar çıtaları grefti burun mukozasına sabitlemek için kullanılan 4-0 kromik bağırsak ile dikişle tutturulur.

Uç Pitozisinin Nedenleri ve Tedavi Yöntemleri

Uç pitozisi burun estetiği ameliyatlarında sıkça ele alınan bir konudur. Bu durum burun ucu yapısındaki çeşitli problemlerden kaynaklanabilir ve tedavi yöntemleri de bu problemlerin doğasına göre şekillenir. Tedavi süreci burun ucunun anatomik durumuna göre belirlenir ve genellikle aşağıdaki üç durumu içerir:

Kıkırdak veya bağ yapısındaki yapısal yetersizlikler.
Burun ucunda aşırı yumuşak doku hacmi.
Burnun öne doğru çıkıntılı olmaması sonucu vestibülün çökmesi.

Yapısal yetersizliklerde kıkırdak desteğinin yeniden sağlanması için uç kaldırma dikişi kullanılır. Bu dikiş alt lateral kıkırdak kubbelerinden burun kemiklerinin periosteumuna kadar uzatılır. Bu süreçte kullanılan malzeme genellikle 4-0 PDS olarak bilinir.

Yumuşak doku hacminin fazlalığı durumunda burun ucundaki fazla deri estetik açıdan uygun bir skar oluşturacak şekilde eksizyon yapılır. Bu işlem burun alt birimlerinin sınırları boyunca dikkatli bir şekilde gerçekleştirilir. Rinofima gibi durumlar yumuşak doku pitozisinin diğer bir nedenidir ve bu durumda da eksizyon gerekir.

Sert semer burun deformiteleri dorsal desteğin yeniden kurulması için greft kullanımını gerektirir. Bu greft burun kemiklerine sabitlenir ve estetik ile fonksiyonun iyileştirilmesi için alt lateral kıkırdak kubbeleri arasında dikilir. Bu işlemde kaburga grefti sıklıkla tercih edilir.

Ek olarak uç pitozisi tedavisinde kullanılan diğer prosedürler şunlardır:

Kolumellar destekler
Lateral çıtalar
Kaudal septumun kama eksizyonları

Kridel ve Konior’un geliştirdiği lateral krural örtüşme tekniği lateral kruraları kısaltarak ve uç rotasyonunu artırarak uç pitozisini düzeltebilir. Bu yöntem özellikle yaşlanma ile ilişkili yapısal ve yumuşak doku gevşekliklerinin birleştiği durumlarda etkilidir.

Paradoksal Alt Lateral Kruraların Tedavisi Nasıl Yapılır?

Paradoksal alt lateral krural sorunu alt lateral kıkırdakların normalden ters bir eğriliğe sahip olduğu durumu ifade eder. Bu durum burun fonksiyonunu ve estetiğini olumsuz etkileyebilir. Hastalar bu problemden kurtulmak için lateral krural çevirme işlemine başvurabilirler. İşlem sırasında alt lateral kıkırdaklar açık yaklaşımla dikkatlice ortaya çıkarılır.

İntranazal mukozadan ayrıştırma işlemi uygulanır.
Paradoksal eğriliği olan lateral kruranın ilgili bölümü kesilir.
Ters çevrilen kıkırdak doğru anatomik pozisyona getirilir.
5-0 PDS sütürü ile yerine dikilir.

Bu teknik sayesinde lateral şerit ve piriform açıklığından alınan destek korunur. Aynı zamanda vestibüler mukozanın bütünlüğü de sağlanmış olur. İşlem sonrasında burun ucunun stabilitesini artırmak amacıyla uç greftleri uygun şekilde yerleştirilir.